Overblijvende hardbloem
SL. 1164
Rode Lijst: Ernstig bedreigd.
Scleranthus perennis L.
Familie Caryophyllaceae.
Diagnostische kenmerken
Kelkslippen tijdens de bloei recht afstaand, met afgeronde top, met een 0,2-0,3 mm brede witte rand. Kelk 2,4-3,0(-3,3) mm lang, zeer zelden tot 4,0 mm lang. Stengelleden vaak korter dan de bladen. Bloeiwijze vaak eindelings, gedrongen.
Hoogte bloeiende plant
0,05-0,20 m.
Bloeitijd
Mei-oktober.
Levensvorm
Hemikryptofyt.
Standplaats
Op open, droge, kalkarme plaatsen in laag grasland, aan zandwegen.
Zeldzaamheid en verspreiding
Uiterst zeldzaam geworden in de Pleistocene districten en het Redodunaal district.
KFK 654.
Opm. De status en verwantschap van Scleranthus polycarpos L. Kleine hardbloem - FB. 1165, is onduidelijk. Deze onderscheidt zich als volgt:
Kelkslippen tijdens de bloei iets uitstaand, met spitse top, met een 0,05-0,2 mm brede witte rand. 0,03-0,10. Mei-augustus. Therofyt. Op open, droge, kalkarme zandgrond. Zeldzaam, vnl. op de grens van het Fluviatiel en Pleistocene districten. P62. (Atlas van de Nederlandse Flora 2: 283; Gorteria 3: 28, 155).
Deze soort wordt in de Sleutel uitgesleuteld op de volgende pagina('s):
Pagina 96: Scleranthus - Hardbloem