Veronica longifolia L.

Lange ereprijs
SL. 1353

Beschermd!

Veronica longifolia L.
Familie Plantaginaceae.

Diagnostische kenmerken
Bladen nabij de basis het breedst, tegenoverstaand of in kransen van 3 of 4, aan beide zijden kaal tot schaars kort behaard, scherp en aan de voet dubbelgezaagd, scherp en aan de voet dubbel gezaagd, de tanden spits tot iets toegespitst. Bloeiwijze zonder klierharen. Doosvrucht uitgerand.

Hoogte bloeiende plant
0,60-1,20 m.
Bloeitijd
Juli-augustus.
Levensvorm
Hemikryptofyt.

Standplaats
Op natte, matig voedselrijke grond aan oevers, ook langs spoorwegen.

Zeldzaamheid en verspreiding
Plaatselijk vrij algemeen langs de Dommel, de Dinkel en de Overijsselse Vecht, zeer zeldzaam elders in het Fluviatiel district; overigens wel oorspronkelijk verwilderd.
Ook als tuinplant.
KFK 566.

Opmerking
Verwilderde tuinplanten komen hier en daar voor, en kunnen lang standhouden of zelfs uitbreiden. Ze behoren merendeels tot vruchtbare hybriden van deze soort en Veronica spicata, en zijn herkenbaar aan de minder spitse bladrandtanden, en het ontbreken van dubbel-gezaagde tanden. Waarschijnlijk betreft een groot deel van de vondsten buiten het rivierengebied zulke verwilderde planten.

Deze soort wordt in de Sleutel uitgesleuteld op de volgende pagina('s):
Pagina 1105

%LABEL% (%SOURCE%)