Beekpunge
SL. 1349
Veronica beccabunga L.
Familie Plantaginaceae.
Diagnostische kenmerken
Bladen alle kort gesteeld, rondachtig tot langwerpig, stomp, gekarteld-gezaagd tot bijna gaafrandig. Stengel bijna rolrond. Bloemkroon hemelsblauw, soms roze. Doosvrucht bijna bolvormig, nauwelijks ingesneden, ongeveer even lang als tot iets langer dan de vrij spitse kelkslippen.
Hoogte bloeiende plant
0,15-0,60 m.
Bloeitijd
Mei-september.
Levensvorm
Hemikryptofyt, Helofyt.
Standplaats
In ondiep, stromend water en op open, natte, meer of minder voedselrijke grond aan waterkanten.
Zeldzaamheid en verspreiding
Algemeen in het Laagveendistrict, het Renodunaal district en het Fluviatiel district; plaatelijk algemeen in de Pleistocene districten en het Zuidlimburgs district; zeldzaam in het Estuariëndistrict, het Noordelijk kleidistrict en het Waddendistrict.
KFK 788.
Deze soort wordt in de Sleutel uitgesleuteld op de volgende pagina('s):
Pagina 1103